Jacobus Fredericus de Brie

hoe zeer wij zulk een belangengemeenschap zou־ den toejuichen."

De schoelje. Honing op den tong, maar gif in het hart. Eerst de buit binnenhalen en daarna onderhandelen over de verdeeling. Gutsberg en Lawrence samen tegen Frankrijk, dat wordt een strijd om het leven.

Monsieur Marcel vergeet nieren en eiwit. Zijn oogen puilen verder uit. Zijn mond wordt strak en hard.

Hij legt de gesloten vuist op het tafeltje.

„Mijne heeren", hij hoort het zichzelf zeggen met een vreemde stem, „mijne heeren, ik gevoel mij verplicht te wijzen op uw eigen belang. De eer van mijn industrie gedoogt niet, dat ons loyaal aanbod om vrede en samenwerking op deze wijze wordt behandeld. Wanneer de heeren met ons willen samenwerken, waarvan ik oprecht over־ tuigd ben, dan kunnen zij thans hun respect voor

onze vredelievende gezindheid toonen____enne..

overigens sta ik ongeveer in dezelfde positie als Mr. Lawrence. Ik moge hier sub rosa mededeelen, dat ik in Parijs gisteren een moeilijke conferentie heb gehad met mijn principalen. De protectionis־ tische strooming in Frankrijk, die altijd sterk was, zooals de heeren weten, heeft den laatsten tijd

belangrijk aan invloed gewonnen---- en ik hoop

in staat te zijn het dreigend onheil voor de Duit־

58