Amsterdammer met een baard van schuurlinnen nommertje acht vóór hem zit. En dat־ie morgen־ ochtend z'n ontbijt zal krijgen in een stijf familie־ pension, waar een schommelende opoe hem be־ dient; waar de stoelpooten kousen dragen vanwege de stof en de properiteit.
Zoo'n glasharde sentimenteele gek is die John Masters nou. Dezelfde, die later probeeren zal Jacobus Fredericus de Brie den nek te laten breken. Dezelfde, die naderhand stiekume uitvluchten zal zoeken. Die tam zal worden, griezelig tam en op het eind jankend zal terug kruipen in zijn hok.
Zulk een hyper־sensibele heimwee־doorvreten oude vrijster is nou die groote John Masters van het Amerikaansche radio־concern, die heelemaal uit New־York kwam om de uitvinding van Mr. De Wind van Zwijndrecht in te pikken.
Marcel Panier — monsieur Marcel van het Fransche radio־syndicaat — weet beter te léven!
Sentimentaliteit is goed als de zaken aan kant zijn, maar treinen zijn om er eerste klas in te reizen en hotels om er in te wonen. Bovendien is het hotel uithangbord voor den gast. De lui, die op de eerste verdieping wonen, respecteert iedereen, de rest hangt er maar bij. Als monsieur Marcel op reis gaat, zoekt hij met zorg de hotels uit. De kellners kennen zijn witte gezicht met hier en
45