Jacobus Fredericus de Brie

zorgd. Maurice scharrelt een beetje op de beurs.

״Ik ben reiziger---- in diamant" antwoordt hij,

wanneer een vrager té lang aanhoudt. Neen, hij is geen sufferd en zorgen heeft hij niet!

Voor hij slapen gaat kijkt hij naar het rose havengezicht uit Colombo. Hij denkt aan dien verwarden nacht in Scheveningen, toen danslust en lustdans synoniem werden. Aan het kaneel־ kleurige danseresje; hoe die Josephine hem ver־ leidde! Hij denkt aan haar dwaze opgetogenheid en aan haar belofte om hem een ansichtkaart te sturen uit elke plaats, waar zij zou optreden. Be־ lofte, die zij trouw bleef, ook na haar huwelijk met Pepino, die zooveel op Adolphe Menjou lijkt. Herinnering en heden vloeien ineen; de lust tintelt in zijn ledematen. Boven het bed hangen de kaar־ ten. Hij leest ze zonder te kijken. ״Souvenirs de Biariz", ״America for ever". Hij weet zich een man! Dan slaapt hij in. Maurice Turfh heeft altijd behoefte aan veel rust.

Vanavond is Maurice gaan slapen met een hart, dat boordevol is van verwachting: Josephine komt morgen in Amsterdam. Zij heeft kamers besteld in het nieuwe Imperial Hotel.

Meneer van Dijk van het Imperial Hotel heeft zijn secretaris opdracht gegeven om den portier aan het werk te zetten. De groote vlag moet op

26