De wereld is rond, maar mijn zolen zijn plat

Het instrument was in de naaste familie van een doodgewone Europese luit. De begeleiding was vrij primitief. Maar Violet's stem was een verrassing. Kogelflesje was uitbundig in zijn lof. Hij schudde Violet de hand. Ik vond dat hij die hand wel wat erg lang vasthield.

Het klamboe-gaas maakte het verblijf in Dakar enigermate dragelijk; dat was trouwens wel nodig, want we lagen er tien volle dagen. Tien eindeloze dagen! John Eyton ontdekte al spoedig dat de matrozen en officieren gelijke rechten konden doen gelden op bescherming tegen muggen-wolken. Nu zat de bemanning, weliswaar een beetje apart, bij ons in de bar. De hand van Nick Millbank genas vrij snel. Iedereen had een vaag vermoeden, dat het verband er eigenlijk afkon, maar dat de matroos simuleerde.

Zei Doctor Jeremiah :'Hij wil met twee gezonde handen zijn zilveren bruiloft vieren.'

Toen het onderdeel voor de machine eindelijk kwam opdagen, was er tussen al deze mensen een sfeer van vertrouwelijkheid gegroeid. We noemden elkander bij de voornaam. Het langverwachte stuk voor de machine kwam niet uit Engeland, waar ze waarschijnlijk nog steeds aan het zoeken zijn. Het kwam uit Casablanca. Twaalf uur later had de 'Ripon' weer vaart. Een uur later tornden we recht tegen een uitloper van de Portugese Noord in. Alle copra-luchtjes woeien uit het schip weg. De bemanning ging het ijzerwerk verder te lijf met grote kwasten en potten vol witte verf. De Caracul-schapen besnuffelden de platen van het achterdek op zoek naar gras. De antilope was weer zeeziek. De vogeltjes bleven doodgaan. De kleine ark werd kleiner.

's Middags liet captain Iden rondzeggen dat de kok voor het diner extra zijn best zou doen. Een soort captain's dinner. Mister John Eyton beweerde dat zo'n eetpartijtje een welkome onderbreking zou vormen voor de gewone kost, die hij trouwens toch

83