Van een stuk of wat bij elkaar geschraapte ponden opende hij een bureautje voor waarzeggerij. Horoscoop per post. Persoonlijk consult op aanvraag. Voor die persoonlijke affaires had hij een zigeunerachtig mamsel opgedoken; ze loerde met kippige ogen in een kristallen bol en voor geld kraamde ze elke onzin uit die haar in het lege hoofd kwam. Maar de politie maakte er een eind aan. Waarzegbureaus, daar hadden ze het niet op begrepen; in de praktijk waren het gelegenheden, waar amoureuze rendezvous werden bekokstoofd tussen zwart en pervers wit. Op zijn best waren het voorportalen voor stiekume abortus-knoeierijen; de commissaris beschuldigde hem van vruchtafdrijving. 'Ik kan het je niet bewijzen, maar ik zit achter je aan. En als ik je grijp, dan weetje watje te wachten staat.. . mister Tafelkruier, alias Terry Harman.'
De commissaris van politie had een tronie als een kwade hond. Dat was de knock-out. Die avond stak hij de loop van een revolver in zijn mond. Het einde! Op het laatste ogenblik dorst hij niet. In zijn zenuwachtigheid haalde hij toch de trekker over maar toen was de revolver al uit zijn mond. Het schot ging af met een oorverdovende knal, de kogel bleef in zijn hals zitten. 'Meneer Kogelflesje ... mister Goggle flesh.' Het begon als een grapje. Toen werd het een bijnaam. De bijnaam werd een scheldnaam. Zinspeling op het ouderwetse limonadeflesje-kogeltje-spuit. In plaats van zelfmoord te plegen, vertrok hij noordwaarts. De bush-bush in, Lagos een eind voorbij en toen oostwaarts het binnenland in. De jungle was niet alleen letterlijk een wilde beestenboel. Hij ging er het beroep uitoefenen dat Tienprocenter wordt genoemd. In die landen kan het nu eenmaal niet rechtlijnig toegaan. Eerlijkheid is er een uitzondering, omkoperij regel.
'Wie goederen wil invoeren of exporteren heeft vergunningen nodig. Stempels. Handtekeningen. Hij kan formulieren invullen tot hij een ons weegt. En dan maar wachten, wachten! Een jaar, twee jaar, honderd jaar. Onderwijl liggen de goederen te rot
80