De wereld is rond, maar mijn zolen zijn plat

de Bosatlas tot in lengte van dagen evenveel witte plekken te zien zal blijven geven, als er eenzame mensen op aarde zijn. Vast en zeker zit nu ergens ter wereld een jongetje in de cel van zijn schoolbank te fantaseren, eens zal ik de Krabnevel verkennen en nieuwe melkwegen in kaart brengen. Dromen zijn bedrog. Zolang ze nog niet een mens met het toestel van Professor Owen Lewotel in de vorm van een lichtstraal naar een andere planeet kunnen seinen, waar ze hem met een ander apparaat weer in een omhulsel met vlees en benen kunnen terugtransformeren, zullen jonge en volwassen joggies in schoolbanken blijven fantaseren dat zij het heelal overweldigen. .. helemaal zal het hun nóóit lukken. Wie weet, misschien kruipt ergens op de bodem van de oceaan een kreeft rond, zwaar van vlees, hard van schalen en rijk aan fantasie. In zijn geleerde kreeftenkop woelt een droom: nu ben ik een aan de aarde gebonden achteruit-kruiper met Yr-rahvoeten, maar ééns zal ik in mijn waterige atmosfeer opstijgen, kilometers hoger totdat ik aan mijn vertrouwde wereld zal ontsnappen. Ik zal in een oneindige ruimte komen die met lucht is gevuld, ik zal een nieuwe wereld opengooien ... nebbisj, met al zijn verbeeldingskracht en wetenschap belandt die kreeft in een pan kokend water, waar hij rood wordt van vernedering en schaamte.

68