De wereld is rond, maar mijn zolen zijn plat

ze konden, zouden ze God aan Zijn benen uit de hemel naar beneden trekken.'

We hadden makkelijk een kamer kunnen krijgen in een Israëlisch hotel in het nieuwe gedeelte van Jeruzalem, dat al jarenlang door Israël wordt bestuurd. Maar 'de oude stad' was pas van Jordaanse in Israëlische handen overgegaan. Waarom verschilt deze reis van alle andere reizen? Hedenavond wonen we in een echt Arabisch hotel.

Palace Hotel vlakbij de muur van de oude stad is een hypermodern etablissement. De bediening is ouwerwets, dus eerste klas. Daar kan een mens leren hoe lamsribbetjes, op houtskool geroosterd, moeten smaken. Maar tenslotte waren we niet alleen voor lamsribbetjes naar deze oude stad gekomen. Toen het donker begon te worden dwaalden we op de bonnefooi door straten en steegjes. Totdat we een kroegje ontdekten, dat leek op wat we zochten. Arabisch. Binnen een beetje schemerachtig. Er zaten zes jonge mensen met elkaar te praten. Arabieren. Ik verstond hen niet. De radio was aan. Arabische uitzending van nieuwsberichten. Radio Amman of Radio Cairo. Het was op de dag, dat het Israëlische leger de Jordaan was overgetrokken om een El Fatah kamp in Karameh uit te zwavelen.

'Neem me niet kwalijk, dat ik U stoor. Maar ik versta geen Arabisch. Wat is het nieuws op de radio?' 'Het leger van Israël is in volle terugtocht.' De jongelui spraken voortreffelijk Engels, bijna Oxford. Vermoedelijk waren het studenten. 'Waar komt U vandaan? Holland? Dat is pro-Israël.' 'Ik geloof niet, dat men het zo eenvoudig moet stellen. Kijk op de landkaart. .. Waarom kunnen de volken van het MiddenOosten geen voorbeeld nemen aan onze Benelux?' 'Iedereen haat ons.' 'Wie boedoelt U met "ons"?' 'The Jordans.'

38