De wereld is rond, maar mijn zolen zijn plat

Nathan Wallag was getrouwd met Roza Wertheim. Ze hadden twee meisjes. Toen de oorlog kwam, heeft het gezin zich verspreid. Een van de dochters dook onder in de buurt van Delft, het andere kind in Leiden. Vader Nathan Wallag en moeder Roza Wallag-Wertheim vonden een onderdak in Beverwijk. Moeder Roza Wallag-Wertheim werd door twee politie-agen-ten uit Beverwijk weggevoerd. Haar man had een aparte schuilplaats in dat huis, die vonden ze niet. Verder heeft men nooit meer iets van haar vernomen. Haar man, Nathan Wallag, overleefde de oorlog.

Na enkele jaren wilde Nathan Wallag hertrouwen. Maar er was één onbegrijpelijke moeilijkheid. In geen enkel register van de Duitsers was de naam van Roza Wallag-Wertheim te vinden. En de moffen waren nauwkeurige moordenaars. Punctuele misdadigers. Het Rode Kruis zocht, anderen zochten. .. geen Roza Wallag-Wertheim bekend. Het Rode Kruis weigerde derhalve een verklaring af te geven, dat mevrouw Roza Wallag, geboren Wertheim, was overleden. En Nathan kon niet hertrouwen. De jaren gingen voorbij; de niet als overleden geregistreerde Roza Wallag-Wertheim kwam niet terug.

Toen we er, voor de honderdduizendste maal, weer eens in de huiselijke kring over praatten, kreeg iemand plotseling eenbrain-wave.

'Maar die twee politie-agenten, die haar hebben weggehaald. Die moeten toch terug te vinden zijn. En als je van hén officiële verklaringen hebt, dan ben je al een eindje verder.' Zoeken in Beverwijk. Ja hoor, de namen van de twee agenten waren bekend. Waar waren ze gebleven? Een was overleden en de ander .. . woonde in een Gooise gemeente, geen vijf minuten bij me vandaan. Op mijn verzoek kwam hij een avond rustig bij me thuis praten.

'Vertel eens, herinnert U zich nog, dat U in de oorlog een Joodse vrouw heeft moeten weghalen. Een zekere Roza Wallag, geboren Wertheim?'

13