Joden in nood!

BETHLENS HONCERZWEEP!

homas Masaryk is werkelijk een groot man. Zijn naam wordt aan de Moldau uitgesproken met een fluistering van eerbied. Jaren lang heeft hij gestreden voor de zelfstandigheid van den Tsjechisch־Slowaakschen Staat, met de ongehoorde energie en met de taaiheid, die het Tsjechische onderscheidt van de verwante rassen.

Nu, na den vrede van Saint Germain, is Masaryk presi־ dent van de nieuwe republiek. In en door den oorlog kreeg zijn volk de lang־omstreden zelfstandigheid; en als extra־ presentje gaf de Entente het ook nog een stuk land: Karpa־ tho־Rusland.

Een geschenkje van twaalf duizend vierkanten Kilometer is geen kleinigheid, maar Massaryk aanvaardde het uit de handen der Entente, die het van Hongarije hadden afge־ nomen. Hij aanvaardde het met groote aarzeling en alleen maar onder het beding, dat hij het land weer zoo spoedig mogelijk zou kwijtraken; autonoom zou maken, heet dat in de taal der verdragen.

Karphaten־Rusland is het achterlijke kind van Europa. De vader feestte in Boedapest en liet het kind onverzorgd. De Hongaren hebben dit land meer dan duizend jaren lang ver־ waarloosd. Hun slechte reputatie is het eenige, dat zij eerlijk verdienden.

De oorspronkelijke bevolking van dit land is Rutheensch, een stam der Klein־Russen. Tijdens de Hongaarsche over־ heersching hebben de Rutheensche grondbezitters zich met ongekende energie laten magyariseeren (ver־Hongaarschen). Zij woonden in Budapest en maakten het geld op, dat de pachters met inspanning van menschelijke krachten aan den bodem wisten te ontwringen. Wat er met de bevolking ge־ gebeurde, interesseerde hun geen seconde. Wie in het voor־ oorlogsche Hongarije sprak van het recht der Ruthenen op onderwijs en beschaving, was staatsgevaarlijk!