Joden in nood!

IN DEN GREEP

e Joden in Oost־־Europa zijn: luchtmenschen! Die aanduiding is klassiek. Zij vormen een vrijwel ge־ sloten bevolkingsgroep met een abnormale econo־ mische structuur: zij zijn öf handelaars öf kleine ambachts־ lieden. Landbouwers vindt men onder hen vrijwel niet, industrie־arbeiders in grootere aantallen slechts in een of twee steden.

Hun drukt de vloek der erfelijke belasting. Zij hebben zich die abnormale economische structuur waarlijk niet zelf gekozen.

Die is de erfenis van eeuwen onderdrukking. In de gilden liet men hen niet toe. De Galicische grootgrondbezitter van jaren her zwelgde aan de Riviera en zoog zijn boeren uit. Beter gezegd: hij liet zijn boeren uitknijpen. Die plicht om den laatsten cent uit de landbouwende bevolking te persen, rustte op den Jood, zijn Jood! Hij was de door den landheer aangestelde parasiet. Had de uitperser in den loop der jaren kans gezien een sommetje te vergaren, dan bleef hij in zijn beroep. De Vrijdagsche woekermarkten zijn een wettelijke instelling geweest in de landen, die tegen־ woordig Polen heeten. De geldschieters waren: de Joden. Zij werden de woekeraars en de wisselaars. Zij dreven den handel en deden de zaken. De gilden weerden hen, de landbouw stond slechts spaarzaam voor hen open. Stads־ bewoners gedurende honderdtallen jaren, van generatie op generatie gedwongen tot geldschrapen en handelen, werden zij in commercieel opzicht en in wat ruimheid der opvat־ tingen omtrent het toelaatbare betreft, de Polen verre de baas. Elk volk heeft nu eenmaal de Joden die het verdient.

In den jongsten tijd zijn de Joden van handel blijven leven. Van handel, in de eerste plaats, mét elkander! Zij zijn als de boomen, die men in de tropen moet aantreffen: hun