Niemand die het antwoord weet

Het duurde toch wel een week voordat ik een besluit had genomen. Ik zou mijn verzoek met zo klemmende argumenten omkleden, dat ze het niet zouden kunnen afwijzen.

Geachte dokter,

Ik heb nog een en ander tegenover U recht te zetten. Ik ben enige dagen geleden bij U op het spreekrapport geweest. Naar U nog wel zult weten, heb ik toen geklaagd over mijn verkeerde gevoelens. Ik heb toen tegen U gesproken over Kobus, die op 'Smaalderland' zit, en heb ik U gezegd, dat mijn gevoelens naar hem uitgingen. Nu is dat wel waar geweest. Ik ben inderdaad erg op hem geweest. Maar toen ik met U over die dingen sprak, was ik mijn gevoelens voor Kobus allang kwijt, daar hij ook nooit van enige toenadering wilde weten. Ik was toen erg op Janus en had met hem al meermalen iets uitgehaald. Ik was bang voor ontdekking en heb alles maar op K. gegooid. Ook toen ik met dokter Gosker er over sprak, heb ik alles op K. gegooid. Ik weet dokter, dat ik mij erg laf heb aangesteld en dat ik het vertrouwen van U erg heb beschaamd. Toen ik hier voor de eerste keer zat, heeft U meermalen gezegd, dat ik toch wel iets uitgehaald moest hebben. Op 'Smaalderland' heb ik veertien dagen cel gehad. Ik schrijf nu werkelijk alles wat ik weet, en zal nergens doekjes om winden. Ik, en verder allen zijn schuldig aan deze ellende. Ik heb ook nu weer het voornemen me te beteren, maar ik kan U echt niets beloven, maar ik zal aantonen, dat ik anders kan, en zal Uw vertrouwen en dat van de leiders niet meer beschamen. Ik zal U niet weer voor de gek houden door allerlei onzin uit te kramen. Ik voel nu ook wel, dat ik zoals ik nu ben, onmogelijk de maatschappij in kan. Nu wil ik U iets vragen, ik ben nu erg behept met homosexualiteit. En ik voel, dat dit nu een andere richting neemt. Toen ik twintig

98