'Moet er reuze goed zijn. Sommige gasten zitten er al jaren'.
'Wanneer laten ze je eigenlijk vrij?'
'Ik hoor, dat de dokter dat beslist'.
'Het hangt dus eigenlijk zo'n beetje van mezelf af?'
'Je moet die rare streken afleren'.
'Makkelijk gezegd. Maar hoe doe je dat?'
'Ik denk, dat ze daarvoor dokters hebben'.
De man aan het stuur reed opzettelijk een beetje langzaam.
'Kijk maar goed uit, jong! Als je straks de wereld wilt zien,
zal je een hele tijd op je geheugen moeten teren'.
Ik rookte de hele tijd aan éen stuk door. Ik monterde er
helemaal van op.
'Als ik geld had zou ik graag een rondje koffie geven'.
'Verboden. Bewaar het maar voor ons tot je vrij bent'.
Een mens moest net als een slang uit zijn eigen huid kunnen
kruipen om een ander mens te worden.
Het waren twee hekken achter elkaar met een tussenruimte
van een meter of tien. Onze auto werd, net als een schip in
een sluis, geschut. Handjes geven, dank u voor de gezellige
rit, houd je goed, jong, zorg maar dat je er gauw uit komt,
nou aan mij zal 't niet liggen, nog eens dank je wel.
'Eerst naar de isoleer', zei de portier.
'Wat is dat?'
'Ze willen wel eens weten wat voor vlees ze in de kuip hebben'.
'Hoe lang duurt zo iets?'
'Een dag of drie. Hangt van de dokter af'.
Alles in deze wereld hangt van de dokter af.
Een klein tafeltje in een muizegaatje. Ik keek omhoog naar
het raampje. Het dikke draadglas; en daarachter de tralies.
In de deur een kijkgat, een oog dat je ononderbroken
beloert. Drie dagen kunnen een eeuwigheid duren.
Tijd om na te denken. Folkert Folkertsma heeft gefaald. Hij
58