Niemand die het antwoord weet

punt naar boven gericht. Ik sloot de ogen en wierp me voorover, maar ik kwam naast het mes terecht. In die periode werd ik gedragen door een niet te stelpen medelijden met mezelf.

Ik droomde vaak van een naakte man, die me kwelde. Altijd dezelfde naakte man. Zijn folteringen waren verrukkelijk.

Elf uur 's-avonds. Mooi voorjaarsweer. Ik ontvlucht mijn broeierig zolderkamertje. Ik dool door de bossen. In mijn broekzak een lang sterk koord. Ik weet precies wat ik met dat koord zal doen. De gedachte drijft mij voort. De fantasie windt mij op. De Ander in mij tiranniseert me, heerlijk is de angst.

Een open plek. De maan legt een schijf licht op de donkere bosgrond. Een eenzame boom. Het licht hypnotiseert me. De eenzame stam heeft menselijke vormen. Langzaam loop ik naar het midden van die magische cirkel. Ik ben nu spiernaakt. Ik ga met mijn rug tegen de eenzame stam staan. Een wellustige rilling. Het koord heb ik in de hand. Eerst langzaam, dan steeds sneller bind ik mezelf aan die boom vast. Boom en ik zijn éen. Niets kan ons scheiden. De naakte man uit mijn dromen. Hij rukt en trekt het koord steeds nijpender om mijn lichaam. Het kerft in mijn vlees. Ik gil van pijn. Ik huil. Ik smeek. Laat me los, laat me gaan. Maar ik moet blijven, ik ben voor eeuwig aan die vreselijke boom gekluisterd. Het hoogtepunt van de foltering valt samen met een orgasme, intenser dan ik ooit heb ondergaan. De spanning is gebroken. Ik knoop het touw los. Kleed me aan.

Die nacht slaap ik rustig en droomloos in mijn zolderkamertje. Ik ontwaak verkwikt en ontspannen.

De jaren van mijn pubertijd heb ik angstaanjagend genoemd. Dat is de juiste term. Ik wist dat ik aan hallucinaties ten

35