Niemand die het antwoord weet

een koe moet uitsnijden en hoe een varken. Een goede uit-snijder wordt een mens niet zo maar, het is een moeilijk vak. Maar ik schijn er aanleg voor te hebben. Vader begon me warempel met tedere blikken te bekijken. Je zag hem dromen: 'Later neemt Leo de slagerij over'.

Als ik alles verstandelijk bekeek moest ik me zeer opgeruimd voelen. Ik had gesnakt naar de vrijheid. Nu bezat ik haar, gekocht en contant betaald. Eindelijk weer een kans om te leven. Hoe vaak hadden de verpleegden niet tegen elkaar gezegd: 'Echt leven'.

Maar ik was bedroefd. Waarom? Het antwoord kon ik niet vinden. Het dorp had mij met eerbied ontvangen. Eerbied? Voor een ontslagen psychopaat? Ik begreep er niets van. Op straat hield iemand me aan:

'We vinden het reusachtig, dat je je hebt laten helpen'. 'Hoe bedoelt u?'

'Als alle zieke mensen zoals u even dapper waren, konden we de kinderen weer veilig op straat laten lopen'. De berouwvolle zondaar heeft geboet, hij heeft zich laten offeren en het offer is deze keer aangenomen. Ze bewonderden me alsof ik een held was, en ik was niet meer dan een os. Ik maakte kennis met een jongen van mijn leeftijd, een zekere Henk Schuring. 'Waar kom jij vandaan?'

'Uit de kop van Overijsel. Ik werk in de plaatwerkerij van Hein de Koning'.

Het gesprek kabbelde rustig verder. Ik had de indruk, dat Henk me iets wilde vertellen. Opeens zei hij: 'Ik ben ook zo

'O ja? Vroeger zag ik zoiets direkt, maar ik ben in lange tijd niet onder de mensen geweest'. 'Je hebt je laten helpen'.

'Het is maar wat je helpen noemt. Nichten onder elkaar: ik ben bij de zakkenroller geweest'.

107