Er groeit gras in de Weesperstraat

een primeur en dus nog duur. Eén zo'n stukje gomelastieke heerlijkheid kost een halve cent. De hoge prijs heeft ons geduld doen groeien. Mijn vriendje en ik zijn bereid elk verhaal van Mousje aan te horen, al ware het zo uitvoerig als de rol van Esther; onderwijl kijken we verheerlijkt naar het bordje met poppenschuim. Zegt Mousje:

'Toen men vijftien jaar was, heeft men voor een weddenschap twee stangen uit het hek van de Portugese sjoel met iemands blote handen uit elkander gebogen. Toen men twintig was, bukte men zich onder een paard en als men dan rechtop ging staan, ging de beheime met iemand méé de hoogte in, en geen mager paard van de schillenboer was 't, maar zo'n kneibel van de bierbrouwerij.

In die jaren woonde op de Zeedijk een gosen, die ze Gerrit de Buffel noemden, omdat hij zo sterk was. Nou, en met die eigenste buffel heeft men wat afgevochten. En dan kwamen de dienders van het posthuis op de Nieuwmarkt en weet jullie wat men dan deed? Nee? Dan gingen de Buffel en Mousje samen tegen de smerissen, begrijp jullie? Met z'n tweeën heeft men op een Sjabbesavond zeven agenten in de Geldersekade gegooid, daar had men toen nog de Visafslag, en als de hobbeljongens uit de schuitjes ze niet hadden gered, waren ze alle zeven peiger gegaan. In die eigenste nacht heeft men eerst Gerrit de Buffel van zijn bed gelicht, en toen zijn ze bij mij thuis gekomen en men is naar de Spinhuissteeg gebracht, en weet je, wat dat getijsem toen heeft gedaan? Men heeft ons geboeid, men heeft ons met touwen vastgebonden, men heeft ons de hele nacht op een blauwe stoep laten liggen. Dat is het ergste wat men iemand kan aandoen, want dan trekt iemands

82