Er groeit gras in de Weesperstraat

'Henny zit in Amerika, onze dochter zit veilig, de rest is bijzaak.'

Henny trouwde na 1945 in New York met dr. J. Engers, die bij de UNO werkt... en in het album uit 1907 vind ik onder de E. de naam van een marktkoopman L. Engers, Boekman en Engers, toen al vlak bij elkaar, drieëndertig jaar vóór het Grote Ongeluk.

Namen, die nü opnieuw een bekende klank hebben in het Amsterdamse leven van handel en industrie - drie dragers van de naam Plotske, en kijk eens, L. Presburg, die naast ons in de Rapenburgerstraat woonde: hij verkocht toen ijs. Later 'ging hij in de schoenen'.

Namen, ach, die vaak bizarre namen! Duizenden grapjes zou je er op kunnen verzinnen, als de dragers ervan maar niet zo'n barre dood waren gestorven. Nu zijn zulke mopjes de fratsen van een nar op een kerkhof...

Als ik de tijd neem om het scherm achter mijn ogen voldoende blank te laten worden, kan mijn geheugen de gezichten van al die Amsterdamse mensen stuk voor stuk op het witte vlak projecteren. Gaandeweg herinner ik me uitdrukkingen en woorden, die deze mensen hebben gesproken en daarna ga ik de klank van hun stemmen horen, de zing-zang, waarmee ze hun koopwaar aanbevalen, of de neerbuigende rust, waarmee ze mij te woord stonden, een joggie van vijfjaar, dat aan hun stal probeerde te leren lezen... soldatten, soldatten, soldatten... Die hele wereld van toen komt tastbaar en levend voor me staan. 'Mijn personen komen uit herinneringstuinen, die in bloei blijven.' *

* Siegfried van Praag, ״Jeruzalem van het Westen"

$8