Er groeit gras in de Weesperstraat

Zegt het personeel:

'Hoe kunnen ze nou 's avonds al op Kattenburg weten, dat de keurmeesters het program 's middags zo goed vinden?' Zegt ome Jozep:

'Je weet niet waarom ze komen, en je weet niet waarom ze wegblijven. Maar als de Markensteeg de fdm goed vindt, weten ze het een minuut later in de Grote Wittenburgerstraat.' Vrijdagavond is namelijk de avond van de Kattenburgers. De mensen uit de buurt tussen Waag en Weesperplein zitten die avond gezellig thuis, bij de thee, en de andere nasj. Trouwens, op zaterdagmiddag komt de buurt ook niet graag in de Tsip-Tsop.

Zeggen ze:

'Ach, weet u wel, vroom ben ik niet, maar om nou juistement anne Sjabbesmiddag zo open en bloot naar de bioscoop te gaan, nee! Het is niet, dat ik niet gezien wil worden, sjat me wat, maar oi, waarom zal ik vrome mensen anstoss geven.' De mensen uit de buurt zitten op zaterdagmiddag dus verdekt opgesteld achter een kopje koffie op het Rembrandtplein. De vrijdagavond en de Sabbathmiddag zijn natuurlijk expliciet niet voor de Kattenburgers gereservéérd. Stel je voor, een numerus clausus voor niet-Joden, en dan nog wel in de Tsip-Tsop. Maar als de buurt wég blijft, komt Kattenburg vanzelf aan de beurt.

Trouwens, (hoe zal ik het zeggen?) het vrije spel der maatschappelijke krachten reguleert niet helemaal vanzelf de toevloed van het publiek, en de selectie der bezoekers. Voor het theater houdt zich namelijk vierentwintig uur per etmaal een persoonlijkheid op die, ofschoon beslist van het mannelijk geslacht zijnde, naar de roepnaam Annie luistert. Annie beoe

124