Elke steen, elk huis, elke naam, elke bewoner van de Breestraat ken ik. Elke naam woelt verhalen naar de oppervlakte, die ik langgeleden van mijn vader heb gehoord, en daarna naar de zeebodem zijn gezakt.
Daar is het Tip Top Theater en naast-an 'Rembrandt' met de biljartzaal er boven. Voor de Tip Top staan altijd groepen mensen te praten. Altijd. Ik geloof, dat er midden in de nacht nog mensen op de hoek staan. Waarover praten ze dan? Nou, waarover zullen ze anders praten dan over het program, dat Rooie Jopie, ome Jozep Kroonenburg, deze week aan zijn geachte clientèle voorzet? Een program met twee hoofdfilms, eentje vóór en eentje na de pauze, en een revue als toegift om de pauze een beetje aantrekkelijk te maken. Tijdens de bezetting hebben hier ook altijd mensen gestaan, tenminste in de maanden, toen de grote drijfjachten nog niet waren begonnen en het wild nog vrij mocht oversteken. Toen hebben de mensen voor de Tip Top ook slechts over één onderwerp gesproken: Waar blijft de Engelse vloot?