Er groeit gras in de Weesperstraat

Amsterdam is daar aan 't wandelen. Iedereen kent iedereen. "We drentelen een honderd meter, dan worden we staande gehouden door kennissen van vader en moeder, die midden op straat een uitvoerig gesprek beginnen. Kinderen spelen tikkie-jij-bent-'m, want de straat is vol groepjes pratende mensen en de jelodiem willen zich ook niet vervelen. In de hele wereld is geen gezelliger straat te vinden dan de Kalverstraat op Sjabbesmiddag. En daar is de Dam. Naatje staat eenzaam op haar voetstuk. De Nederlandse leeuwen liggen aan haar voeten. Zegt vader met een woordspeling voor de fijnproevers: 'Als ze Naatje niet willen geloven, zegt ze: 'Bij m'n-leeuwe', dat het de waarheid is.''

Moeder schiet in een lach. Als vader zo zot doet, kan ze hem op klaarlichte dag een zoen geven, midden op de Dam. Vader, die dat voelt, wordt uitbundig. Zegt hij: 'Als ze zegt: bij-m'n-leeuwe', wordt ze geloofd. Zo'n mens kan gewoon niet liegen. Trouwens wat is een sjkorum? Ik zal het je zeggen: een stomme zegt tegen een dove, dat een blinde heeft gezien hoe een lamme hard weg liep.' Zegt moeder:

'Kom, we gaan naar huis.' u

In de Damstraat valt ons gezin tijdelijk in twee stukken uiteen. Moeder en Gretha steken over naar de galerij, waar Thiessen de poppendokter met een pracht van een etalage het mensdom hoopt te verleiden. Moeder droomt al jaren, dat ze eens geld genoeg zal bezitten om haar Gretha een afwasbare pop cadeau te doen met een onbreekbare porseleinen kop, een pop, die écht haar heeft. Ze hebben samen de pop al uitgezocht, in de uitstalkast dan... en elke week gaan ze even kijken of hun roze kindje er nog is met het ingeplante kastanjebruine haar en dat

108