De Centrale, Vijftig jaar arbeiders-levensverzekering

De brief had echter toch een verkeerde indruk gewekt, want Vic-toriano kreeg van zijn gemeentelijk bestuur wél verlof, maar natuurlijk precies op het nippertje. Caramba, de trein naar Parijs was al bijna het station uit, toen hij zich met doodsverachting nog net in de laatste coupé wist te wurgen, carracho, hij had beslist geen seconde tijd om een telegrammetje naar het Troelstra-Oord te sturen, zelfs geen boodschap van één woordje; natuurlijk had die trein vertraging, de machinist was loco of zo iets, Dios, ze kwamen minstens een paar etmalen te laat in Parijs aan, waar Victoriano amper tien minuten tijd had om van het ene station naar het andere te rennen en alle taxi's waren bezet, zodat hij als een amechtige muilezel, weer net op het laatste nippertje, in de trein naar Amsterdam terecht kwam, hij dacht si Dios quiere, ik zal in Amsterdam een telegram naar Beekbergen sturen, maar zijn trein stopte precies tegenover de trein naar Apeldoorn, en toen dacht hij, ik kan die paar pesetas van het telegram uitzuinigen... en het internationale bestuur zat in de warme zomerzon onder een grote boom te vergaderen, toen een verfomfaaid mannetje in een gekreukeld colbertje over het grint zenuwachtig en ontroerd kwam aanhuppelen.

Nog voordat hij een woord had gesproken, begreep iedereen, dat hij de Spaanse kameraad was, want hij droeg onder zijn ene arm een pakje, dat in een Spaanse krant gewikkeld was; de kop van de krant was duidelijk zichtbaar: 'El Socialista'. Hij sprak nog geen woord, maar begon, als een berekenende standwerker, het krantenpapier van het pakje af te pellen. Toen wist iedereen, dat het krantenpapieren pakje zijn hele reisbagage was. Er zat een hagelwit matelootje in. Dat had hij de hele reis stofvrij weten te houden. In de trein droeg hij het zwarte alpino-petje, dat hij nog op had. Met de hoed in een krant, kwam hij door het ganse land.

Vervuld van de hoofse gratie van een Baron Cesar de Bazaan op het dilettanten-toneel, beurde hij het alpinootje van zijn hoofd, frommelde het in zijn colbertje, en daarna zette hij het matelootje op. Nu hij in pontificaal was, kon hij officieel kennis gaan maken met de camerados van het internationale bestuur.

74