Tussen speurders en spionnen - Avonturen van Dirk Poldervaert

rette met schiet-effecten. Maar waar komen die Nederlandse uniformen vandaan?

'We zoeken overal', ging de rijksrechercheur verder, 'maar we tasten in het duister. Nu hebben we een aantal mensen gevraagd méé te zoeken. Journalisten, mensen die overal gemakkelijk komen en onopvallend kunnen vragen. Misschien kunnen de mensen van de omroep ook helpen. Mijn vraag is dus: heeft u ooit iets gemerkt van uniformen, die te koop werden aangeboden?'

Dat hadden ze niet, zeiden Gijs, Kareltje, de Kreeft en Dirk. Ze beloofden dat ze zouden uitkijken. Je kon ten slotte nooit weten hoe een koe een haas vangt.

's Avonds aan tafel zat Dirk te popelen van ongeduld. Hij wilde iets doen om het geheim van de gesmokkelde uniformen te achterhalen. Maar waar moest hij beginnen? Rijksrechercheur Luchtel had geheimhouding gevraagd, maar gold dat ook tegenover zijn vader en moeder? Neen, dacht Dirk.

'Ik wou iets zeggen', begon hij aarzelend, 'maar er moet wel over gezwegen worden.'

En spoedig zat hij te vertellen wat hij van de rijksrechercheur had gehoord.

'Dat is een verschrikkelijke zaak', zei moeder, 'als de Duitsers inderdaad de waarheid spreken, dat ze Nederland ongemoeid zullen laten, waarom moeten ze dan uniformen hebben? Ik heb de laatste tijd zo'n angstig gevoel. We rennen regelrecht naar de afgrond.' 'De rijksrecherche vroeg of wij misschien wel eens iets hebben gemerkt van uniformen, die verkocht werden. Heb jij er ooit iets van gezien, vader? Stel, dat jij een oud militair uniform wilde kopen, waar zou je dan heen gaan?' Vader keek Dirk met grote ogen aan. 'Zeg eens, Dirk', begon hij, 'ben jij een gedachtenlezer?' 'Waarom?'

'Nou, ik herinnerde me plotseling, dat ik een jaar of vijf geleden ergens militaire uniformen, oude gebruikte dingen van het leger te koop heb zien hangen, maar ik kan me met geen mogelijkheid meer voor de geest halen waar dat geweest is.' 'Denk nog eens goed na, vader', riep Dirk geagiteerd. 'Ik weet het al', riep vader plotseling, 'we hadden in de fabriek een jubilaris, een man, die vroeger bij de posterijen had gewerkt. En toen heeft iemand een lied gedicht, dat gezongen werd door iemand, die zich als brievenbesteller had verkleed. Ik ben dat pak wezen huren'... deksels, ik weet waar ook. In het Weesperpoortstation in Amsterdam. Daar heb je een winkeltje van kledingstukken en dergelijke, gevon

76