Tussen speurders en spionnen - Avonturen van Dirk Poldervaert

Naar het Centraal Station', antwoordde Henk, 'ze zitten in de derde klas wachtkamer op ons te wachten. Ik ben in de buurt gebleven om te zien wat ze met je gingen uitspoken. Maar gelukkig, je loopt weer gewoon langs de straat.'

Henk gaf een omstandig relaas van wat er aan de andere kant van het hek was gebeurd, toen Dirk door de man werd gegrepen. Precies zoals ze hadden afgesproken waren de wachtposten rondom de oefenkelder van de N.S.B. uitgezet. Willem en Henk hadden bij de kisten staan wachten totdat van Dirk het signaal zou komen, dat het luik naar de kelder gemakkelijk te forceren was. Maar het signaal kwam niet. Inplaats daarvan zagen ze Dirk naar het hek teruglopen. En toen zagen ze ook hoe plotseling uit het duister een figuur zich losmaakte, die recht op Dirk afliep. Ze zagen Dirk naar het hek toerennen en wanhopig pogen er over heen te komen. Daarop hoorden ze het fluitje als teken van onraad, maar ook zonder dat signaal begrepen ze wel, dat de expeditie was mislukt nog vóórdat zij goed en wel was begonnen.

Aan de buitenkant van het hek ontstonden ook moeilijkheden. Daar schoten eveneens mannen te voorschijn. Die wilden de wachtposten grijpen.

'Nou', zei Henk, 'toen dacht ik: laat ik dan maar de aftocht dekken.

63