Tussen speurders en spionnen - Avonturen van Dirk Poldervaert

ere van het jubileum van de Koningin. Hoe rustig en vredig had Nederland toen geleken in de donkere nacht. Overal verlichte steden Lichtjes in de boerderijen. En vreugdevuren langs de hele grens. Zou dat vreedzame volk gevaar lopen? Dat kon toch niet. Dat zou te afschuwelijk zijn!!

'De meningen van de geleerden', ging Gijs verder, 'lopen uiteen, er zijn er die beweren, dat Hitier zich nu naar het Oosten zal wenden. Tegen de Russen of tegen de Polen. Anderen zeggen, dat hij Frankrijk zal gaan aanpakken. Het rechte weet niemand, maar dat we een periode van rust tegemoet zouden gaan, acht iedereen uitgesloten. En natuurlijk zijn er ook mensen, die denken, dat Nederland direct ernstig gevaar loopt.

'En wat zeggen de hoge heren in Den Haag?' vroeg Dirk. 'De knappe mannen in het Haagje', antwoordde Gijs, 'vinden de hele situatie kritiek. Maar dat Nederland het doelwit van een Duitse aanval zou worden, achten ze niet waarschijnlijk. Hun redenering is niet zo gek. Kijk, zeggen ze, Hitier wil veroveren zonder oorlog. Hij gaat steeds tot het randje van het uiterste risico, maar hij past wel zalig op niet over dat randje te gaan. En, zeggen mijn deskundigen, als hij Nederland of België aanvalt, kunnen Engeland en Frankrijk niet met de handjes over elkaar blijven zitten.'

Dirk haalde weer wat verlicht adem. Die redenering was logisch. Maar veel tijd om verder te denken, had hij niet. Gijs vervolgde zijn verhaal.

'Nu is er gisteravond iets heel geks gebeurd, hier in Hilversum', zei Gijs, 'tenminste als het is gebeurd, want zeker weten doen we niets. Vanmorgen heel in de vroegte al, werd zo van mond tot mond verteld, dat gisteravond tijdens de verduisteringsoefening van verschillende huizen signalen met zaklantaarns of iets dergelijks zouden zijn gegeven. Er zijn mensen, die beweren, dat ze het zelf hebben gezien. Maar toen ze werden ondervraagd waar ze het hadden gezien, ik bedoel van welke huizen af die signalen zouden zijn gegeven, stonden ze met de mond vol tanden.'

Dat waren dus de lichtjes, die naar de hemel stijgen, dacht Dirk. 'Zelft als het verhaal van die lichtjes waar zou zijn, wil dat natuurlijk nog niet zeggen, dat het beslist verraad zou zijn. Trouwens naar wie zouden die signalen moeten zijn gegeven? Er waren tijdens die oefening van gisteravond uitsluitend Nederlandse vliegtuigen in de lucht. Maar het gerucht op zichzelf kan vanzelfsprekend niet worden genegéérd. Nou heb ik vanochtend in de vroegte een paar telefoontjes gehad van diezelfde autoriteiten. Kijk eens, meneer Bikstra, hebben ze gezegd, die mensen van de reportage-afdeling zijn mis

38