Tussen speurders en spionnen - Avonturen van Dirk Poldervaert

Scheveningen aangesloten. Jij blijft er bij liggen als een herdershond bij het twaalfuurtje van zijn baas. Al stort de studio in, jij blijft bij de telefoon. Onderwijl kun je naar de luidspreker luisteren en op de telex loeren, als je maar in de kamer blijft.'

'Dus ik krijg mijn orders van u?', vroeg Dirk. Hij had in de paar dagen, dat hij bij de omroep werkte, wel geleerd, dat iedereen graag commandeerde.

'Alleen van mij', zei Gijs, 'dat wil zeggen, als ik niet bereikbaar ben, vertrouw ik, datje zult handelen als een verstandig mens!' 'Ik moet dus handelen als een verstandig mens', herhaalde Dirk. Weinig kon hij vermoeden wat dat enkele uren later in de praktijk zou betekenen.

Nu Dirk moederziel alleen in de kamer van de reportageafdeling zat, voelde hij zich toch gewichtig.

Als er ginds iets in de war liep dan kwam alles op hém neer, Dirk Poldervaert. Heimelijk hoopte hij, dat er inderdaad tijdens de reportage iets anders zou lopen dan was voorzien. Terwijl uit de luidsprekers het geroezemoes weerklonk van de duizendkoppige menigte op het Scheveningse strand, en terwijl de telex-machine aan één stuk door ratelde zat Dirk een beetje te dag-dromen. Stel je voor, dat plotseling een van de reporters onwel werd, fantaseerde hij. Niet erg natuurlijk. Gewoon tijdelijk niet lekker. Zoiets kan iedereen eens een keertje overkomen. Er zou direct een melding uitgaan naar de centrale post in het hotel op het Scheveningse duin. De Kreeft zou zenuwachtig worden. Gijs, bedaard zoals altijd, zou zeggen:

'Er moeten onmiddellijk maatregelen worden genomen. Maar welke?' Plotseling zou hij een idee krijgen.

'Geef me direct de lijn met de reportage-afdeling', zou hij zeggen, 'hallo, Dirk ben jij daar?' 'Jawel, ik zit hier.'

'Je moet onmiddellijk naar Scheveningen komen. De belangrijkste man op de belangrijkste post langs het strand is uitgevallen. Hij is zo even naar het ziekenhuis gebracht, acute blindendarmontploffing. Hij ligt al op de operatietafel. Er komt ook nog maag-verduistering bij. En de wintertenen zijn over zijn schouder op 't hart geslagen. Erg ernstig. Maar de uitzending moet doorgaan. Kun jij zijn taak overnemen?'

'Natuurlijk', zei Dirk (nu helemaal verzonken in zijn dag-droom), 'natuurlijk, de omroep kan op me rekenen. Maar hoe kom ik naar

18