Tussen speurders en spionnen - Avonturen van Dirk Poldervaert

hoofdstuk ii

Dirk redt een uitzending... maar is de Kreeft een spion ?

De viering van het veertig jarig regeringsjubileum van Hare Majesteit Koningin Wilhelmina was een gebeurtenis, die door het gehele Nederlandse volk als één grote familie werd méé-beleefd. Dirk's vader en moeder vertelden thuis van Koningin Emma, een lieve vriendelijke oude dame met grijs haar. Koningin Emma die door iedereen op handen werd gedragen. En natuurlijk vertelden ze ook honderd-uit over de jeugd van Koningin Wilhelmina. Ze hadden haar gekend als jonge stralende prinses. Later hadden ze de feesten mee-gevierd, toen de Koningin met Prins Hendrik in het huwelijk trad, ze herinnerden zich nog als de dag van gisteren de feestvreugde, toen er een klein prinsesje werd geboren: Juliana, prinses Juliana. Zo werd er in tienduizenden gezinnen van Nederland gepraat. Mensen spraken over de verloving van prinses Juliana met prins Bernhard. Natuurlijk werd er ook gesproken over het zeer ernstige autoongeluk, dat de prins bijna een jaar geleden vlak bij Amsterdam was overkomen. Het was in het eind van november van het vorig jaar geweest, dat prins Bernhard op de Muiderstraatweg bij Amsterdam reed, toen onverhoeds een zandauto uit een zijweg te voorschijn kwam. Tot het begin van januari had de prins in het Burgerziekenhuis in Amsterdam moeten blijven, en toen hij er uit mocht, bleek hij geheel genezen van de aanrijding, die dus ten slotte wonder boven wonder nog betrekkelijk goed was afgelopen. Het spreekt vanzelf, dat de weerslag van het komend regerings-jubi-leum in de omroep was terug te vinden.

Op 3 september zwermde de hele reportage-ploeg uit. Die dag was er een Zeevaartdag in Scheveningen, ter ere van de jubilerende Koningin. Er werden honderdduizenden mensen verwacht. De omroep had op verschillende plaatsen langs het strand radioposten ingericht.

'Dirk', had Gijs gezegd, 'we gaan er allemaal op uit. De Kreeft ook, want die moet op de centrale post zitten. Maar we hebben een kwiek ventje nodig, dat hier in Hilversum in de studio blijft. Om het fort te bewaken, zal ik maar zeggen.' 'Fort bewaken?' vroeg Dirk niet begrijpend.

'Nou ja, het is maar bij wijze van spreken, hoor. We moeten hier een vent hebben, die onmiddellijk bij de hand is, als we hem nodig hebben. De telefoon in de reportagekamer is direct op de centrale post in

17