Hier is de VARA

We zijn meteen in de beste stemming en ik vind, dat ik het in mijn trouwen toch heel wat slechter had kunnen treffen.

De kinderen gaan 's morgens op de fiets naar Vierhouten en 's middags gaan Kee en ik met de trein naar Apeldoorn, want zij is nu eenmaal een vrouw, die om alles denkt en dus is er een juweel van een kamer voor ons in het Troelstra-Oord in Beekbergen. Als we over het grint van het Troelstra-Oord lopen, schijnt de zon en van de top van de toren waait de vlag en aan mijn ene arm hangt ons rieten koffertje en aan mijn andere Kee, en ik heb een gevoel alsof ik mee mag met het Vacantiekinderfeest. Ik zing:

״Hij was nog nooit met spoor of boot Naar zee of bos geweest. Nou mocht hij voor de eerste keer Mee met het Vacantiefeest De dag te voren zei zijn moe: ״Om zeven uur naar bed." En Jantje dee zijn oogjes toe En neuriede van pret:

״Dat wordt de fijnste dag van het hele jaar Naar buiten gaan we morgen met elkaar." Waar koetjes loeien en bloempjes bloeien, Waar alles lijkt zo helder en zo fris, Of heel de wereld pas gewassen is."

We leggen onze spullen in de kast van het kamertje en we wassen ons een beetje en daarna gaan we in de grote zaal een kopje thee drinken met een biscuitje en naar de gebrandschilderde ramen kijken en Kee moet van alles weten:

״Wie heeft dit cadeau gegeven en van wie is dat schilderij?"

Wat is dat Troelstra-Oord mooi!

Er zijn natuurlijk nog meer gasten en 's avonds na het eten maken we met een ploegje van onze leeftijd een avondwandeling door de bossen en over de hei, waarbij Kee een beetje angstig doet in het donker en erg dicht tegen me opkruipt onder het lopen; en ik doe net alsof ik het helemaal niet merk, dat ze alleen maar uit bangheid zo

88