Hier is de VARA

over de radio begonnen. Ze wisten niet, dat Lebon ״aan de V.A.R.A." was.

״Nou", zei een van de gasten, ״ik vind de V.A.R.A.-uitzendingen wel goed... alleen, die ene omroeper, die Lebon, is verschrikkelijk."

In Den Haag hadden de mensen van de Posterijen in die dagen een toneelvereniging ״Onder Ons", waarvan een zekere Willem van Cappellen regisseur was. Van Cappellen trad ook op als voordrachtskunstenaar. ״De kruissprook" van Multatuli was een van zijn glansnummers, en ook de ״Brand in de Jonge Jan" van Heyermans, waarin hij in zijn eentje de zeven rollen speelde.

״De Brand" moest natuurlijk ook voor de microfoon worden opgevoerd. Dat gebeurde in het studio-vertrek achter het café in Hilversum, waar de versterkers zo bedenkelijk dicht bij de toiletten waren opgesteld. Van Cappellen ״bracht" de Jonge Jan. Twintig minuten was hij al aan de gang, toen er boodschappen binnen kwamen, dat de telefoonverbinding weer eens niet in orde was; de luisteraars in het land hoorden niets. Enfin, de lijn werd hersteld en Van Cappellen begon met mannenmoed opnieuw het verhaal te spelen van Ansingh Arend en hoe de brand in de Jonge Jan was ontstaan. Toen de uitzending geëindigd was, ging de telefoon. De heer W. Vogt van de Hilversumse Draadloze Omroep (de H.D.O., waar later de A.N.R.O. en nog later de A.V.R.O. uit geboren werd), was aan de lijn om belangstellend te informeren of het inderdaad waar was, dat al die rollen door een en dezelfde stem waren gespeeld. Het was waar. En Van Cappellen kreeg toen prompt het aanbod om bij de omroep van de heer Vogt in dienst te komen. Salaris: vele duizenden gulden per jaar.

Van Cappellen praatte er over met Lebon. Die zei:

״De V.A.R.A. kan je met geen mogelijkheid meer bieden dan de helft van wat Vogt je biedt en dan nog zal ik grijze haren krijgen om het geld bij elkaar te harken."

״Dan blijf ik bij de V.A.R.A., niet om jou grijze haren te bezorgen, maar omdat Vogt zijn lapjes van duizend me gestolen kunnen worden", zei Willem, ״geld is niet alles..., de V.A.R.A. is voor mij geen handelszaakje, maar een ideaal, en ik hoor nou eenmaal bij de socialisten ... eigen is eigen en vreemd is maar vreemd."

45