Hier is de VARA

radiotoestel om mee te luisteren. Die lijn liep van de zolder naar een portiersloge beneden in het N.V.-huis. Het was de gewone telefoonlijn, die, als er uitzending was, met een ״klepeltje" naar boven omgeschakeld was. Stond het klepeltje omlaag, dan kon men uit de portiersloge met de stad telefoneren.

De uitzending die avond was al een tijdje aan de gang, toen Lebon van de zolder naar de portiersloge afdaalde.

„Ik had een raar voorgevoel", vertelt hij, „dat er iets niet in orde was... en werkelijk, net dat ik bij het portiershokje kom, zie ik een vent de deur van het hokje uitkomen."

„U bent toch niet met uw handen aan dat klepeltje geweest?" vroeg ik hem.

„Welnee", zegt die vent met een onschuldig gezicht, „waarom zou ik?"

„Gerust was ik er niet op", vertelt Lebon, „maar ik kon die vent toch moeilijk in zijn gezicht voor leugenaar uitschelden. Enfin, ik ging de straat op, vond een andere telefoon, belde links en rechts naar kennissen, van wie ik wist, dat ze een radiotoestel hadden en na een goede tien minuten hoorde ik het nieuws: de vent had toch het klepeltje naar beneden gehaald en daarmee de verbinding verbroken. De luisteraars in het land hadden al tien minuten lang niks gehoord... en de artisten hadden al die tijd voor tjoema gespeeld."

Zo een incident werd dan als „een technische storing" verklaard en men nam met die term genoegen, want de luisteraars stelden in die dagen geen hoge eisen.

Hoge eisen stelden wèl de geachte redevoerders, die bij tijd en wijle voor de microfoon staaltjes van hun welsprekendheid ten beste kwamen geven, Niet, dat ze veel honorarium vroegen; de geldelijke beloning voor hun gebabbel was meestal nul komma nul, of in elk geval een bedrag, dat het nulpunt zeer dicht nabij kwam. Maar ze stelden hoge eisen wat betreft de spreektijd, die hun zou worden toegemeten. Een lezing, die niet minstens een half uur duurde, mocht geen naam hebben. En hoe belangrijker de positie, die de geachte spreker-van-hedenavond innam, des te langer wenste hij de microfoon in beslag te nemen. Hij kon met het oog op zijn positie niet kort zijn. Er waren zeer vooraanstaande lieden, die het bestaan hadden om voor

43