Hier is de VARA

״Nou... dat is me een dag met een gaatje geweest... schitterend... schitterend geslaagd, en wat een weer, het weer kon niet mooier... en mijn hoofd kon niet rooier..."

Kee scharrelt wat in de keuken, want ze wil nog een koud boterhammetje klaar maken, maar ik zeg:

„Schei maar uit... voor mij hoef je het niet te doen, ik heb geen honger, ik heb alleen maar slaap... onder ons gezegd en gezwegen, reuzen maf..."

„Goed", zegt Kee, „dan géén boterhammetje... ik ga rustig voor het raam zitten en als jij je een beetje wil opfrissen en dan vast naar bed wil gaan, kom ik je straks een kopje thee brengen."

Ik lig, zalig uitgerekt, tussen de frisse lakens en ik denk na over de hele dag, over ons zelf natuurlijk het eerst en dat Jan nou eindelijk zijn keus schijnt te hebben gevonden, maar ook over de V.A.R.A. en over de beweging. Dat is vandaag nou de eerste grote betoging geweest na de bevrijding, soes ik, en het is niet alleen een bijeenkomst geweest van de V.A.R.A., want zo nauwkeurig kijken de gewone mensen niet. Al die precies afgepaste lijntjes tussen organisaties zijn goed voor mensen, die de reglementen uit hun hoofd kennen, maar de meeste mensen kijken meer naar de geest van de beweging in plaats naar de dooie letters in de reglementen. Die gewone mensen zeggen niet organisatie nummertje één, en organisatie nummertje twee, en organisatie nummertje drie, en kan nummer één wel nummertje twee erkennen zonder nummertje drie op zijn lange tenen te trappen? De moffen hebben in de oorlog ook niet eerst gekeken hoe precies de competenties tussen de verschillende organisaties liepen... „Maul halten", brulden ze, en toen we gekookt werden, gingen we allemaal in dezelfde pot, mét en zónder competenties. We zijn allemaal lid van dezelfde rode beweging, en daar houd ik me maar aan.

Vijf en twintig jaar heeft de V.A.R.A. er nu opzitten en klein zijn we begonnen, maar we zijn gegroeid tot een grote macht, de grootste organisatie in de Nederlandse omroep en het is ons warempel niet cadeau gedaan.

Er is in die jaren niet alleen in de V.A.R.A. veel veranderd, maar in de hele beweging, want alles wat leeft groeit en verandert. Ik ben nu eenmaal een ouwe taainagel en als ik denk aan de dagen van

199