Hier is de VARA

We drentelen een beetje verder en we komen de kinderen weer tegen, die moe en warm zijn van het ronddraaien en Jan, die zich nu eenmaal de gastheer voelt, geeft een rondje paling weg en kluivend en keuvelend zakken we tegen elf uur af naar ons hotel, waar we maar meteen naar bed gaan, omdat het morgen weer vroeg dag is ... en wat een dag!

Acht uur 's morgens sta ik me voor de wastafel in het hotel te scheren en ik kijk uit het raam en zeg tegen Kee:

״Asjeblieft... het begint al te lopen."

Het zijn de eerste feestgangers en aan hun uitmonstering kan je zien, dat ze ergens in de buurt gekampeerd hebben; ze zingen natuurlijk van ״Hallo hier Hilversum", hier is de V.A.R.A." en ze stappen zo stevig door, dat het lijkt alsof ze naar een brand moeten.

״Die hebben haast", zeg ik tegen Kee, ״ze zijn zeker bang, dat er geen plaats meer is, het is al acht uur 's morgens moet je rekenen."

״Nee", zegt Kee, ״ik zal niet met die lui meelopen, maar gelijk hebben ze, wie het eerste komt, wie de mooiste plaats bij het hoofdpodium krijgt... en je kunt er van op aan, dat wie daar eenmaal zit, er de hele dag niet meer vandaan komt."

Je hebt nou eenmaal overal uitgerekende lui, vind ik, maar ik kan de mensen, die zo vroeg naar het hoofdpodium trekken in mijn hart ook geen ongelijk geven.

״Dat heb je nou", zegt Kee, ״als je, zoals ik, lid van de Verenigingsraad bent, dan krijg je een zitplaats op de grote tribune, maar dan zit je zover van het podium af, dat je geen snars kunt zien."

״Deze keer zitten de vooraanstaanden dus achteraan", zeg ik en ik scheer me verder, en beneden in de eetzaal zitten de kinderen al op ons te wachten, want ze hebben zich nu eenmaal in het hoofd gezet, dat we samen moeten ontbijten.

Ik moet zeggen, dat Sportpark in Hilversum is een kanjer van een terrein en als we tegen een uur of tien komen aanwaaien, lopen er al duizenden en duizenden mensen rond.

״Dat wordt een ouderwetse betoging van de beweging", zeg ik tegen Kee, ״nou 't is tijd dat er zoiets gehouden wordt."

Bij de tenten waar de muzikanten spelen, staan dikke rijen en wij blijven ook staan kijken, maar niet te lang, want er zal de hele dag nog

191