Hier is de VARA

Als Kee zo begint, weet ik niks anders te zeggen dan:

״Nou, het zal mij benieuwen, wanneer jij grootmoeder wordt"...

... en dan zegt zij:

״Als ik grootmoeder ben, dan ben jij grootvader, en wat een ouwe opa..."

... en dan heeft Kee weer het laatste woord, zoals gewoonlijk trouwens.

Wat ik maar zeggen wil, is dit: vijf jaar na de bevrijding is het leven in ons gezinnetje weer een flink eind in zijn normale banen terug, maar ook in dit opzicht zijn Kee en ik bevoorrechte mensen, want hoeveel gezinnen hebben in de oorlog niet verschrikkelijk geleden? Er gebeurt in Nederland natuurlijk genoeg, waar Kee en ik lang geen genoegen mee nemen, kijk bijvoorbeeld maar eens naar de manier, waarop ze landverraders en Duits geboefte behandelen, alsof het kraakprocelein is.

„Het komt nog zo ver", zegt Kee, „dat je in advertenties leest: „oud-N.S.B.-ers hebben de voorkeur."

Maar daar wil ik het nu niet over hebben want dan heb ik aan een boek met twaalf delen nog niet genoeg om mijn chagrijn te spuien. Nee, laat ik liever maar over de V.A.R.A. spreken, dan kom ik vanzelf weer in een achttien karaats goede bui.

De V.A.R.A. zendt weer uit... tjonge, tjonge, als ik nog denk aan die dag in Januari 1946, toen voor het eerst na een hele lange tijd 's morgens vroeg het haantje in de luidspreker kraaide en de omroeper zei: „Hallo hier Hilversum, hier is de V.A.R.A.", en een socialistisch lied er boven op. Op zo een ogenblik gaat er toch heel wat in je om en je denkt aan al die mensen, die dat moment niet hebben mogen beleven en je wil zo wel de straat oprennen om de mensen toe te schreeuwen:

„Asjeblieft... we zijn er weer... de V.A.R.A. is weer in de aether en wie er wat tegen heeft, die moet zijn vinger maar opsteken!"

Kee is natuurlijk weer lid van het afdelingsbestuur, ze hebben haar meteen secretaresse gemaakt en ze is tegenwoordig ook lid van de Verenigingsraad. Twee keer in een jaar zegt ze:

„Karei, aanstaande Zaterdagavond kom ik niet thuis slapen... dan is er Zaterdag en Zondag vergadering van de Verenigingsraad en dan

184