Hier is de VARA

van zijn kostbaas les gekregen en verder heeft hij geboft met zijn militaire dienst, want het zat met z'n leeftijd zo, dat hij eigenlijk buiten de termen viel en in een goed jaar tijds heeft hij toen een diploma voor bouwkundig tekenaar gehaald. Hij werkt nu op een architectenkantoor en 's avonds studeert hij verder, want hij wil hogerop in het leven.

Als hij er bij is, zeggen Kee en ik altijd ״Jan", maar als we alleen zijn blijven we hem „Jantje" noemen en vaak genoeg hebben we het er over, dat hij zo een stille jongen is, een binnenvetter, net als zijn moeder, en als ik het goed begrijp, net zo spaarzaam als Kee. Hij verdient goed, al vertelt hij ons ook niet alles, en met het kostgeld behoeven we hem het vel niet over de oren te halen, dus waaraan zou hij zijn centen moeten uitgeven? Hij heeft nog niet eens een meisje. Dat is je toch wat, over de twintig en altijd helemaal alleen in je eentje en ik vind, dat Jantje in dit opzicht niet op zijn vader en ook niet op zijn moeder lijkt, maar wat doe je eraan? Ik kan die jongen toch ook geen meisje aanpraten!

„Ik kijk wel uit", zegt hij, „al dat gescharrel en die losse verkeringen, dat is niks voor mij. Ik kijk wel uit, als ik tegen de ware Joze-fientje aanloop, zijn jullie de eersten aan wie ik het vertel."

„Nog al aardig", moppert Kee, „om zoiets het eerst aan je bloedeigen ouders te vertellen... Is niet meer dan een staaltje van je plicht. Stel je voor, dat we op een avond in de krant moeten lezen: getrouwd Jan van Veen met Freule van Van Hier tot Ginder... natuurlijk komen je vader en moeder eerst."

„Ik vind een freule niks voor mij", zegt Jantje, „en voor de rest... ik kijk wel uit, jullie horen het wel, als het zover is."

Hij kijkt wel uit, dat is een stopwoordje van hem, maar Kee en ik vragen ons wel eens af of hij werkelijk uitkijkt; die jongen gaat helemaal op in zijn studie en zo meteen is hij een oude vrijgezel en wil niemand hem meer hebben; dan is hij uitgekeken!

„Hij maakt je ongerust om niemendal", zegt Kee, „hij is een ernstige jongen... hij wil nou eenmaal niks weten van die kwink-kwank-floddermadams van tegenwoordig, die in het huwelijk niks anders meebrengen, dan een sleutel om een groenteblik te openen en een foto van Danny Kay om boven hun bed te hangen..."

183