Hier is de VARA

stellen voor duizenderlei kleine geniepigheidjes, waarmee hoge en lage, geuniformde ambtenaren en ambtenaren-in-burger probeerden de omroepverenigingen, en de V.A.R.A. in het bijzonder dwars te zitten. Het heeft ook weinig practische betekenis al deze dwarsdrijverijen van ambtelijke instanties nu nog aan de vergetelheid te ontrukken.

Belangrijk is de vraag: wat was het resultaat van het grote verschil van inzicht om de werkelijke kwestie, die aan de orde was?

Het antwoord daarop kan zeer kort zijn: ten slotte hebben de radio-luisteraars zelf beslist!

Zij hebben door hun massale steun aan de omroepverenigingen bevestigd, dat de historisch gegroeide instituten hun vertrouwen nog steeds bezaten. De cijfers, die de voorstanders van een ״nationale omroep" konden aanvoeren (30.000), verzonken in het niet bij de ledentallen der omroepverenigingen. In eigen kring eerst en later in overleg met de betrokken autoriteiten hadden de omroepverenigingen een schema van samenwerking uitgewerkt, dat een belangrijke stap vormt naar een omroep, die het etiket ״werkelijk nationaal" mag dragen.

Het pleit voor de omroepverenigingen was gewonnen.

Samenwerkend in de Federatie van Omroepverenigingen, en voor wat de eigenlijke omroeparbeid betreft, samenwerkend met de overheid in de Nederlandse Radio Unie, hebben de omroepverenigingen met behoud van vroeger verworven positieve waarden een vernieuwing op radio-omroepgebied tot stand gebracht, die een belofte inhoudt en tevens een aanwijzing vormt voor een verdere definitieve regeling van het omroepbestel. Dat de V.A.R.A. in deze ontwikkeling een groot, en soms beslissend aandeel heeft gehad, stemt de democratisch-socialistische beweging in haar brede samenstelling tot bevrediging, hetgeen ook blijkt uit de zeer innige samenwerking met de P.v.d.A. en het N.V.V.

De oude toestand van voor 1940 is na de bevrijding dus niet in de omroep teruggekeerd. Gelukkig niet, zegt de V.A.R.A. met volle overtuiging. De andere drie grote omroepverenigingen schijnen echter te menen, dat een verdergaand herstel van het oude, binnen de kring der mogelijkheden ligt.

172