Hier is de VARA

boekjes voor de dag, een blauw, een grijs en een geel boekje. Op het ene staat: ״Door de kracht van het geloof, de taak der sociaal-democraten in dezen tijd door J. H. Scheps", het andere heet: ״Eer en ideaal" en op het derde lees ik: ״Het misverstand der Ned. soc. werkgemeenschap"; en die naam Scheps staat op alle drie voluit. Visite of geen visite, ik ga er in zitten lezen en ik ben nog maar een paar blaadjes ver of het is alsof ik in het Concertgebouw door een paar duizend mensen de ״Internationale" hoor zingen en de ״Socialistenmars"; alsof ik een Meistoet voorbij zie trekken met rode vlaggen en vaandels, die in de wind heen en weer bewegen.

״Wat heb je, Karei", zegt Kee, ״je wordt opeens spierwit. Ben je niet goed?"

Ik kijk op: wég Concertgebouw, wég Meistoet... ik zit thuis en er is visite, omdat we Oudejaar gaan vieren, zo goed en zo kwaad als het kan. Maar in mijn hand heb ik die boekjes.

״Of ik niet goed ben?" vraag ik, ״menslief... ik ben nog nooit zo goed geweest. Maar laat me een half uur met rust, ik ga naar de voorkamer om rustig verder te lezen. Maak jij intussen vast de boel in orde."

Ja, ja, ik heb makkelijk praten, maar mijn vrouw laat zich zo maar niet met een kluitje in het riet sturen en voordat ik het weet, graait ze een van die boekjes uit mijn handen en begint te lezen.

״Asjemenou", zegt ze en opeens zet ze haar stem uit en ze leest hardop voor, alsof ze op het podium in het R.A.I.-gebouw staat in plaats van in haar eigen huiskamer:

״Wij hebben onze democratische beginselen fier te belijden. Wij moeten onbeschroomd voor onze innigst democratisch wezen uitkomen! Wij moeten onverzwakt herhalen, dwars tegen mr M. M. Rost van Tonningen in: wij blijven die wij zijn, namelijk sociaal-democraten! Gij, mr Rost van Tonningen, kunt ons alles afnemen. Ons gebouw, ons partij-apparaat, onzen voorzitter, onzen secretaris, onze persen, onze microfoon, onze bewegingsvrijheid, onze ganse wereld van socialistisch uiten en propageren. Eén ding kunt gij niet, kan niemand, nl. uit onze harten uitbranden hetgeen God de Eeuwige aan Socialistische, d.w.z. aan sociaal-democratische waarden er heeft ingebrand."

Dat leest Kee hardop voor, en ik heb een gevoel alsof ik aan mijn

136