״Hoe bedoel je?" zeg ik voorzichtig.
״Nou", zegt Kee, ״ze denken, dat ze in Hilversum de boel toch nog bij elkander zullen kunnen houden."
״Daar zullen ze dan wel hun goede redenen voor hebben", blijf ik me verder op de vlakte houden.
״Och", zegt Kee moederlijk en ze is opeens al haar vinnigheid en wantrouwen kwijt, ״och, het zijn beste mensen hoor, daar niet van. We zitten allemaal met dezelfde zorgen, maar iedereen denkt, dat hij moet proberen er in zijn eentje een oplossing voor te vinden. Zolang kan de oorlog nooit duren, zeggen ze, dus laten we de boel maar draaiende houden en als het dan vrede wordt, is alles klaar om de toestand op te vangen."
״Is wat voor te zeggen", mompel ik.
Kee doet net of ze mij niet heeft verstaan en gaat gewoon met haar verhaal verder. Het komt dan hier op neer, dat op de een en twintigste Juli in Hilversum heel wat moet zijn gebeurd. Eerst heeft het Dagelijks Bestuur van de V.A.R.A. vergaderd, want nu de zaak onder curatele wordt gesteld, is er natuurlijk alle aanleiding om de vraag te onderzoeken wat het Hoofdbestuur moet doen. Daarop is het Hoofdbestuur gaan vergaderen en ten slotte is meneer Rost van Tonningen in hoogst eigen landverraderlijke persoon, met een heel gezelschap, komen opdraven om met de bezoldigde bestuurders te spreken. Nou, dat gesprek met die mooie meneer is raak geweest en het mooiste ervan vind ik, dat de bezoldigden en Rost van Tonningen bij elkander in een studio hebben gezeten en dat de technici stiekum de microfoons hebben opengezet. Stel je de situatie voor: Ary van Nierop en een technicus zitten in de controlekamer en luisteren doodgewoon mee. Jan Broeksz heeft die meneer Rost van Tonningen eventjes de waarheid verteld. Hij, Broeksz, wil in geen geval bestuurder van de V.A.R.A. blijven; dat heeft hij het Hoofdbestuur ook al verteld. De anderen hebben er hun duit in het zakje bijgedaan. Aan het slot komt natuurlijk weer de vraag op de proppen, wat de V.A.R.A. nu wel en wat de V.A.R.A. nu niet mag uitzenden. Ze hoeven nog steeds geen nationaal-socialistische propaganda te maken en deze keer zullen de Duitsers niet zeggen: Verboten, wanneer de V.A.R.A. die afspraak met Rost door de radio aan de luisteraars zal overbrengen.
130