Grote hilariteit verwekte een ander verbod van de Radio Controle Commissie, dat zelfs tot onmiddellijke afsluiting van de microfoon leidde. In Den Haag zou een bijeenkomst worden gehouden van V.A.R.A.-propagandisten, die instructies voor huisbezoek zouden ontvangen. Geheel overeenkomstig het woordgebruik in de socialistische beweging werden ״de werkers van Den Haag" opgeroepen om zo-en-zo-laat daar-en-daar te verschijnen. Toevallig luisterde op dat ogenblik een radio-controleur, die heel intelligent redeneerde: ״De werkers van Den Haag worden opgeroepen... dat is een geheime code, een oproep tot een algemene werkstaking... dicht die microfoon" ... en een paar minuten later werd de V.A.R.A. afgesneden. Een censor kan nu eenmaal niet van alles verstand hebben.
Een toespraak, die in 1936 was goedgekeurd en door de V.A.R.A. uitgezonden, werd een jaar later ongewijzigd opnieuw naar de Radio Controle Commissie gestuurd... en toen afgekeurd.
Een dominee gebruikte in 1937 voor de V.P.R.O. het woord ״natie". De radio-censor verstond ״nazi" en aangezien de betekenis van het gesprokene te ver boven zijn bevattingsvermogen lag om uit het zinsverband te begrijpen, dat niet ״nazi" maar ״natie" bedoeld was, liet hij subiet de uitzending afbreken.
In 1938 werd een boekbespreking, waarin de schrijver Maurits Dekker aan een misprijzend oordeel werd onderworpen, afgekeurd, omdat die bespreking de bewonderaars van die schrijver ergernis zou kunnen berokkenen en daardoor polemiek zou kunnen uitlokken.
In 1936 kreeg minister Slingenberg gelegenheid om voor de microfoon (van de A.V.R.O.) het Plan van de Arbeid te critiseren, terwijl ir Albarda werd verboden een wederwoord voor de V.A.R.A.-microfoon te spreken.
Het zou niet moeilijk vallen uit de archieven van de V.A.R.A. nog minstens een honderdtal schrappingen, verboden en veranderingen te vinden — alles ten bewijze, dat de radiocensuur een hinderlijke sta-in-de-weg was voor het actuele omroepwerk. Alleen de schrappingen in ״Wakker en Tropenduit", ״De dorpsbarbier" e.d. vormen reeds een aanzienlijk aantal.
De A.V.R.O. ten slotte was hevig in haar wiek geschoten, omdat de Radio Controle Commissie een gelegenheidsgedicht van P. C. Boutens
112