״Zoiets heb je nou altijd met een radio", zegt-ie met een gezicht, dat rood aanloopt, ״altijd speelt-ie even prachtig, gisteravond nog ,La Traviata' en juist als je bezoek hebt, vertikt het stomme ding 't."
We knikken meewarig, dat we met hem te doen hebben, maar hij heeft de woorden nog maar bot uit zijn mond, of zuster Buitenhuis slaakt een gil, die ons door merg en been dringt, en het mooiste is, dat deze keer niet eens iemand in de buurt van het toestel is.
״Het ding geeft anders geluid genoeg", zegt een van de visite om buurman zachtjes te treiteren, zoals je dat doet, wanneer je met goede vrienden bij elkander zit. En die zuster Buitenhuis blijft maar gillen.
״Dat is zeker een aria uit de opera ,Landru'?" vraagt iemand, en een ander zegt:
״Zuster Buitenhuis heeft de gil-zenuwen", en weer iemand anders zegt grinnikend:
״Ze hebben de Mexicaanse hond zeker op zijn staart getrapt!"
Zo gaat het nog eventjes door en voor het vijf minuten later is, hebben we buurman in vol ornaat boven op de kast. Hij trilt als een heimachine en elk ogenblik denk je, dat hij in de lucht gaat vliegen, maar zijn vrouw is een soort veiligheidsklep, want ze zegt:
״Man, hou je nou kalm, want anders ga ik óók gillen, van de zenuwen."
Buurman beheerst zich, al is het met zware moeite en hij begint achter de toverdoos aan een ingewikkeld kluwen van draden en snoeren te morrelen. We kijken allemaal vol spanning toe, maar niemand begrijpt er iets van, totdat iemand zegt:
״Wat een draden... en dat noemen ze nou een draadloze", en dan lachen we weer allemaal luidkeels en moet buurman helemaal van voren af aan beginnen zich te beheersen.
Maar op een of andere geheimzinnige manier schijnt dat gescharrel met die draden toch te helpen, want zuster Buitenhuis of dat hondje uit Mexico geeft geen kik meer. Door de kamer klinkt een zacht geruis.
״Nou staat er een pan water zachtjes aan de kook te komen", probeer ik ook eens grappig te zijn, maar buurvrouw geeft me een snauw en een grauw en zegt: ״Buurman, het is niet de bedoeling, dat je hier op visite bent om mijn man een hartverduistering te treiteren."
13