Twaalf burgemeesters, 500 jaar Amsterdam (met Fred. Thomas)

JOOST SYBRANDSZ. BUYCK 44

sneedt haer levendich haer hart uyt, ende beul wierp 't haer levendich in 't aensicht tot henluyden seggende: Vreet nu dyn verraderlijcke herte! ende woerp ze mitsdien van 't scavoet, dat voor 't stadthuys ghemaect was, opter aerden needer, ende dan wederom een ander. Ende daerna werden sy gequartiert ende die quartieren an galgchen voor de poirten ghehangen, ende die hoeffden tot allen poirten uytgesteecken." In de weken en maanden die volgden, werden nog tientallen Wederdopers terechtgesteld. Een wreed lot was hun „Bisschop" Jacob Jansz. van Kampen beschoten, ofschoon deze met den aanslag niets te maken had gehad. Een schoutendiender vond hem, verborgen in een turfhok. Op de pijnbank gelegd, weigerde hij te bekennen, dat hij de stad had willen verraden. Niettemin bracht men hem op het schavot om, zo beschreef Joost Buyck, die van de foltering getuige was, „te sitten in een stoel mit een blieken myter op syn hoefft. Ende daerna is hem syn tong aff-gesneden, omdat hij daermede God gheblasphemeert hadde ende syne quade leringe ghesayt onder den scamelen ghe-meente. Ende daerna is hem syn rechterhand mit een byl aff-gehouden, daermede hy ghedoept hadde. Ende daerna bonde hem die beul op een vleysbank ende hieu hem mit een vleys-houers byl dat hoefft aff. Ende dat lichaem werde ghebrant opte Plaets."

Het hoofd met den myter op en de hand van den „Bisschop" werden ter afschrikwekkend voorbeeld op de Haarlemmer poort tentoongesteld.

En het slot van dit drama ? Wat den Gildebroeders, wier feestdis zo gruwelijk werd verstoord, toen zij weer tot zichzelf kwamen, het meest aan het hart ging, was dat zij er hun halven maaltijd bij waren ingeschoten. De Overlieden van het Gilde beklaagden zich dan ook bij het Stadsbestuur over „de schade, die tzelve gilde in den oploop van de Herdoopers van eeten ende drincken geleden had." Vier jaar lang vielen zij de stedelijke