Twaalf burgemeesters, 500 jaar Amsterdam (met Fred. Thomas)

JOOST SYBRANDSZ. BUYCK 35

middag dat Nicolaus, de stille Amsterdamse jongen, met zijn bruine gelaatstint, zijn groten neus en sluike zwarte haren, naar Leuven zou vertrekken en zij voor het laatst een kerk en kapel hadden bezocht, die hen dierbaar was. Zij stonden op de Nieuwe Brug bij 't Paelhuys en zagen naar de schepen en naar de stad. Met enkele woorden bekende Joost zijn scheidenden vriend, dat hun wegen niet slechts nu, maar voorgoed uiteen zouden gaan, dat hij het geluk van een gezin begeerde en leven wilde voor de stad, die zijn liefde had.

Nicolaus had hem zwijgend aangehoord en gewezen op de torens ter Oude en Nieuwe Zijde, en van het Stadhuis. ,,Dat is Amsterdam," zeide hij, ,,waar wij tot dusver alles hebben gevonden wat ons goed en gelukkig maakte. Laten wij het trouw zijn, elk op onze wijze, wanneer wij geroepen worden om tot zijn geluk en dat van zijn burgers te werken. Aan Amsterdam mogen wij verwezenlijken het geloof in de idealen, die wij er wonnen in onze jeugd."

*

Dezen morgen nu had Cannius het huwelijk van zijn jeugdvriend ingezegend en verheugde zich ter bruiloft in de aanwezigheid van zovele voorname en geleerde stadgenoten. Niet slechts de eerste poorters der stede werden op het feest gezien, ook vermaarde mannen van wetenschap en kunst als Alardus Amstelo-damus, huisvriend der Occo's, wier rijke bibliotheek, de zeldzame handschriften vooral, zijn grote belangstelling had. Cornelius Crocus, vermaard als rector der Latijnse School, later de eerste Amsterdamse Jezuiet, behoorde met andere humanisten eveneens tot den kring van geleerden en kunstenaars, die in Occo een vriend en beschermer vond en dezen dag niet achterbleef den hooggewaardeerden begunstiger zijn meeleven te doen blijken.

Joost Buyck was bij zijn huwelijk 24 jaar en stond aan het begin