IO JACOB BRASEMAN VAN DEN ANXTER
Eén ogenblik en alles veranderde. De masten en stengen groeiden uit tot torens en trotse gevelspitsen. Zij waren talrijk en zeer hoog. De klank van vele klokken vulde de lucht. Mensen, feestelijk uitgedost, schreden langs den loswal met fier gebaar. En er voeren schepen aan, groot en vermetel als het Y nog nimmer had gedragen. Toen glimlachte jacob Braseman; er kwam als zachte muziek van doedels en pijpen langs zijn oor....