Twaalf burgemeesters, 500 jaar Amsterdam (met Fred. Thomas)

IO JACOB BRASEMAN VAN DEN ANXTER

doden in den grond van water doorspoeld, op de graven ravotte de jeugd, zwoegde het groeiende Amsterdam. Op hoogtij riepen de klokken ouden en jongen en zij kwamen uit hun huizen, van Kerkstraat en uit de Nes, vanNieuwendijk, Molenstraat en Lane, uit smalle stegen, die namen droegen van Heiligen en vrij liepen op den Burgwal. In het late licht van zomerse avonden zaten zij bijeen op de stoepbank der huizen en vertelden hun kinderen het oude verhaal van het grote wonder, dat God hier in Zijn stad had gewrocht, van de jaarlijkse Sacramentsprocessie, die uittrok door de straten, van Amstels eer en Amstels opkomst. Op het blinkende water wiegden de masten, de vloedstroom klopte aan de wering en hoog boven toppen en daken stonden de torens, scherp omtekend tegen den

hemel, als wachters over de stad.

#

Bij het luiden van der Stede klok, des morgens negen uur, kwamen de kiezers van Burgemeester en, de Oud-Raad genaamd, bijeen op het Stadhuis. Het waren regerende Burgemeesters en Schepenen, oud-Schepenen en oud-Burgemeesters, die volgens Privilegie, door Hertog Albrecht op 16 Januari 1400 aan Amsterdam verleend, drie nieuwe Burgemeesters kiezen zouden, welke gekozenen op hun beurt een der aftredenden als vierde in hun college moesten aanwijzen.

Zodra de grote Oud-Raad in zijn kamer ten Stadhuize verenigd was, een schare van oudere mannen, beproefd in den dienst der stad, persoonlijk vertrouwd met den ernst, de zwarigheid van het ambt, traden regerende Burgemeesters, naar waardigheid bekleed, uit hun kamer. Hen volgde een Secretaris, dragende het boek, waarin de Privilegiën, slaande op de verkiezing, stonden opgetekend. De deuren der raadkamer sloten zich, allen namen hun plaatsen in. Regerende burgemeesters hadden hun zetels achter de zware, langwerpige tafel, met den blik naar buiten op