Voordat hij het vergat (bloemlezing)

'Moeder, de bleker is aan de deur.' Zegt zij:

'Als hij dood is, is hij nog bleker.'

Door die moeilijkheden van de taal laten ze zich niet onderwerpen. Integendeel ze voelen zich heersers. Ze zijn geboren met het vermogen iemand met één enkel woord, één enkele naam, één enkele woordspeling, onbarmhartig te karakteriseren.

Vertelt een meisje, dat ze kennis heeft gekregen aan een jongen. Zijn de ouders helemaal niet blij; ze hebben een andere jongen voor hun dochter op het oog. Verdedigt het meisje haar keus: 'Hij verdient goed geld. Hij is een fotograaf.' Zegt de moeder spontaan: 'Hij zal wel een frotte graaf zijn.' Komt bij een familie een reiziger aan de deur om een of ander artikel te slijten. Toont de huisvrouw zich uitermate koel. Blijft de reiziger aanhouden. Wordt de vrouw kwaad. Zegt de reiziger:

'U moet mij niet kwaad aankijken. Dat is nou eenmaal mijn broodwinning. Men is een reiziger of men is het niet.' Zegt de huisvrouw:

'U bent geen reiziger. U bent een aansjmoezenier.'

Het leven van de mensen in de oude Joodse buurt speelt zich veelal af in de kleine woninkjes. Joodse literatuur, die het leven in het Westen beschrijft, is voor het overgrote deel: beschrijving van binnenhuisjes. In de Jordaan zeggen ze: 'De kinderen gaan 'n paar dagen naar buiten.' Tussen Waag en Weesperplein zeggen ze: 'De gezegende kinderen gaan 'n paar dagen de stad uit.' Ze zijn typische stadsbewoners geworden.

3²