Joodsch-Palestina

JEROESCHALAJIM

Josua Yellin beschrijft in zijn Zigronóth, d.i. mémoires, zijne ervaringen over het feit, dat hij als een der eersten zijn zoon de verboden vrucht liet eten. Deze zoon is David Yellin, die onlangs hier te lande aan het Orientalisten-congres heeft deelgenomen. Zoo kort ligt deze tijd derhalve eerst achter ons. Eigenlijk is ze nog niet heelemaal voorbij, zooals wellicht nog blijken zal.

Deze eerste Joodsche huisjes daar zijn niet zoo gemakkelijk verrezen. Sir Mozes Montefiore was een vrome Jood in Engeland. Rijk aan bezit en aan invloed. Vol liefde voor zijn stam en voor het Heilige Land. Koningin Victoria verhief hem in den adelstand en verhoogde op deze en andere wijzen zijn aanzien en zijn invloed naar binnen en naar buiten. En deze Mozes Montefiore heeft den bouw dezer huisjes van den Sultan gedaan gekregen. Hij was een keer of zeven in Palestina en heeft ook daar zijn naam onsterfelijk gemaakt, zooals in Oost-Europa en in heel de Joodsche wereld. Er was een tijd, dat er haast geen Joodsch huis was, of er hing het portret van dezen onver -moeiden kampvechter voor alle belangen van Jodendom en Jodenheid overal, waar deze vertreden waren of bedreigd werden. Hij is heel oud geworden en leefde van 1784—1885. Zijn naam — Moschéh — ontmoet ge nu in en ook buiten Jerusalem op vele plaatsen. Niet alleen deze huisjes heeten naar hem, maar ook verschillende wijken, die met steun van door hem gestichte leenfondsen zijn in het leven geroepen en nog bezig zijn te verrijzen. Zooals Oh el-Moschéh, Nevé-Moschéh, Kirjath-Moschéh. En dergelijke meer.

Dichtbij liggen daar laag in een kom de Jemenieten-huisjes. Zij zijn gebouwd van het geld van overal. Van een speciale