Joodsch-Palestina

JOODSCH PALESTINA

hebben den samenhang met het oude Stamland onderhouden. Heimwee voorop. En dit heimwee is door den nood levend gehouden. En schrijnend gemaakt. Thans schier tot wanhoop gedreven.

Verschaft dit een volk ook kolonisatorische bekwaamheid? Stelt dit een volk in staat de noodige millioenen op te brengen? Een versplinterd volk?

Kweekt dit de elementen, die voor de geweldige taak der ontginning, der ontsluiting, der cultiveering van een land geschikt zijn? Van een uitgemergeld land?

Ontworteld is het Joodsche volk. Een zwerversvolk sinds eeuwen. Dus heeft het al die eeuwen geen wortels meer in moeder Aarde kunnen slaan. De onwil der wereld heeft er een volk van handelaren en van intellectueelen van gemaakt. In het groot gezien, slechts ééne klasse in de menschen-maatschappij. Maar, in het bizonder, geen bebouwers van den bodem.

Palestina echter vraagt een boerenstand. Voor intensieve land-ontginning. Palestina vraagt naar industrieën. Want het kan dan alleen beteekenis krijgen, wanneer het kleinste stukje grond het grootste aantal menschen dragen kan. Beteekenis en toekomst krijgen voor de Joodsche Natie. En daarmede tegelijkertijd ook voor de Wereld.

Zóó ziet de koloniale mogendheid uit!

Dit zijn de elementen, om mee te koloniseeren! Dat is het land, hetwelk het kolonisatiegebied vormt. Het land, dat bovendien niet eigendom is van het volk en waarvan elke