Joodsch-Palestina

VAN SAFED OM HET NOORDEN NAAR TIBERIAS 113

het Noorden brachten. Men kan het Rosch-Pinn&h aanzien, dat het reeds met decenniën kan rekenen. Het is me hier eenigs-zins, alsof ik over den weg langs welverzorgde Hollandsche boerderijen trek. De streek lijkt natuurlijk volstrekt niet op een Hollandsch landschap. En de boomen, die de lange, mooie, breede laan omzoomen, spreken hier een heel andere taal dan de eiken, de linden, de beuken en zoo meer, die in Nederland de wegen beschaduwen. Hier overheerscht de Eucalyptus. De Eucalyptus vertelt u, hoe hij geholpen heeft in den tragi-schen, vaak wanhopigen strijd tegen de malaria, waaraan Zoo vele heldhaftige pionieren zijn bezweken. Hij heeft moerassen drooggezogen en de bronnen der malariamuskieten helpen verstoppen. Drainage en nieuwere techniek hebben later op snellere wijze en krachtiger ingegrepen. Maar met den Eucalyptus is men begonnen en men wijst U Eucalyptus-boschjes en spreekt reeds van wouden, als de beplanting ook geen kwartier gaans in de lengte of de breedte beslaat. Men is immers niet verwend op het punt van bebossching. En die Eucalyptus-boomen zijn in den regel niet dik. Niet dikker dan hier te lande gewoonlijk de berken. Maar aan de laan van Rosch-Pinn&h staan boomen als beuken. Zij zingen dus luide hun reeds ouden zegezang.

Een tol op den weg? Ook hier? In ieder geval een slagboom: douanen. Want straks zullen we aan een driesprong een handwijzer zien staan, die drietalig de richting aangeeft naar Damascus. Wij echter gaan niet naar Syrië. En de slagboom gaat voor ons dus licht in de hoogte.

We passeeren nog eenige oude en enkele nieuwere nederzettingen. Veraf of dichterbij. Maar we houden ons nergens

DE VRIES, Joodach Palestina.