Geschiedenis der Joden in Nederland

hoe ook de internationale verhoudingen zouden worden, de Joden in Nederland veilig zouden zijn. En op een vraag hem in het debat gedaan, hoe hij dat zo zeker wist, gaf hij ten antwoord, dat hoofd en hart hem hiervan de verzekering gaven!

En tot den debater herhaalde hij met klem de woorden van zijn prae-advies: „Wie zo spreken zijn voor mij kleinmoedigen. Als humanist en sociaal-democraat weiger ik te geloven, dat de geschiedenis der toekomst slechts een herhaling zal zijn op dit punt van die der zwartste tijden uit de menselijke geschiedenis.”

De hooggeleerde heeft gelijk gekregen. Een „herhaling der zwartste tijden” is het niet geworden. Zwarter dan die „zwartste tijden” werd het. Hij en de meeste der overige Joden zagen echter van het naderende gevaar niets!

Tenslotte moet hier nog worden vastgesteld, hoeveel Joden ongeveer in Nederland woonden op 10 Mei 1940. Volgens de telling van 1930 waren er in Nederland honderd-tienduizend. Echter is dit cijfer te laag, omdat enkel als Joden zijn opgenomen, die verklaarden tot een der beide Israëlletische kerkgenootschappen te behoren. Hiermede vielen uit het overgrote deel der gemendgehuwden en der „vrijdenkers”, zij, die verklaarden tot geen kerkgenootschap te behoren. Men zal de werkelijkheid tamelijk dicht benaderen, wanneer men hun aantal op vijftienduizend stelt. Voorts weten wij, dat het aantal Duitse vol-Joodse immigranten eveneens circa vijftienduizend bedroeg.

Wij krijgen derhalve de volgende opstelling:

Telling 1930 ...................................................... 110.000

Immigranten ..................................................... 15.000

Gemengd gehuwden    en „vrijdenkers” ............... 15.000

Totaal 140.000

Op 10 Mei 1940, bij de inval van het „Herrenvolk” in Nederland, sloeg voor deze 140.000 mensenkinderen ,,die Schlcksalsstunde”!

52