De huidige situatie van het Joodse volk

Europa. Ook hier wreekte zich de vloek van het galoeth. Men was bevreesd voor aantasting van de eigen politieke positie. De openbare mening in Amerika deelde echter deze gevoelens geenszins. The New York Herald schreef op 27 September 1869: ’De Israëlieten zijn voorspoedig in dit grote en vrije land. In geen land ter wereld hebben zij, sinds zij hun eigen land verloren hebben, zozeer een tehuis gevonden als hier... Wij hebben geen reden ons te verzetten tegen een grote immigratie van Joden. Het is niet de macht van de vorst, maar het gevoelen van het volk dat de toestand van de Joden zo ongelukig maakt aan de boorden van de Donau. Laten onze rijke Israëlieten hun onderdrukte broeders brengen naar dit nieuwe beloofde land. Hier zullen zij eindelijk vrije mensen zijn en melk en honing zullen niet geheel ontbreken.’

Nog enige tijd duurde in verschillende kringen het verzet tegen de immigratie, maar spoedig vonden de nieuwe immigranten werk, verspreidden zich door het land en hielpen op hun beurt anderen te komen. Van 1869 tot 1880 emigreerden dertigduizend Joden naar de Ver. Staten. Het lijden der Joden in Rusland nam niet af, maar toe. Zoals Samuel S. Cox, lid van het Congres der Ver. Staten, verklaarde op 21 Mei 1880: ’De wetten van Rusland maken het verblijf in dat land voor de Joden één lange

34