Het 'wetenschappelijk' antisemitisme

6

„Een omvangrijke verzameling van de plaatsen in den Talmoed, die leugen en bedrog, diefstal, verduistering en benadeeling van allerlei aard, zelfs sluipmoord op een Christen niet slechts veroorloven, doch in bepaalde omstandigheden zelfs gebieden, vindt de lezer in Theodor Fritsch’ vaak aanbevolen boek „Der falsche Gott, Beweismate-rial gegen Jahwe.” Ik moet er mede volstaan, een en ander uit het nieuwe wetboek (dit nieuwe wetboek is meer dan vier eeuwen oud. H.P.) van den Joodschen godsdienst, denSjoelchan Aroech, weer te geven.

1. De dwaling van een Akoem (wat dit is, zal later blijken. H.P.) bijv. hem te bedriegen bij berekeningen, of hem niet te betalen wat men hem schuldig is, is geoorloofd, doch slechts onder voorbehoud, dat hij het niet gewaar wordt, opdat de Naam (Gods. H. P.) niet ontheiligd worde. Velen zeggen: het is verboden hem te bedriegen; het is slechts geoorloofd, als hij zelf zich heeft vergist.

2. Een Jood, die een Akoem iets schuldig is, is, als de Akoem sterft en geen Akoem (van de schuld. H. P.) weet, niet verplicht diens erven te betalen.

3. Het voorwerp, dat een Akoem verloren heeft, mag men behouden, want er staat: „Het door dezen broeder verlorene;” ja, wie het hem teruggeeft, begaat een groote zonde. Indien hij het hem echter teruggeeft, ten einde den Naam te heiligen, zoodat men de Joden prijst en erkent dat zij eerlijke lieden zijn, dan is dit lofwaardig.

4. Heeft een Jood aan een Akoem een „goeden