Het 'wetenschappelijk' antisemitisme

47

Op hun tijd kwamen de gebruikelijke Jodenmoorden en -verdrijvingen. De eerste belangrijke vestigingen van Joden vinden wij na dien tijd eerst op het einde der zestiende en het begin der zeventiende eeuw, te Amsterdam. Zij bestonden uit vluchtelingen uit Portugal en Spanje, later uit Duitschland en Polen. Zij vonden ook hier gilden en zij werden daarin, zooals gebruikelijk was, niet toegelaten. Wat konden zij ook hier weer anders doen, dan pogen een bestaan te vinden in den handel? Men bedenke voorts, dat het Joden, die aan hun godsdienst-voorschriften gehecht zijn, onmogelijk is te werken in ondernemingen, waar op den Sabbathdag moet gearbeid worden; en Joodsche ambachtsmeesters waren er niet, dank zij de wetten der gilden, die hen niet toelieten.

Maar één vak was er, op het einde van de zestiende eeuw van Vlaanderen naar Amsterdam overgebracht, de bewerking van diamant, dus ongeveér tegelijk met de komst der Joden. Daarin bestond uiteraard geen gilde; het stond den Joden dus vrij dit vak uit te oefenen; en van deze vrijheid maakten zij gebruik. Vele Joden werden diamantbewerkers — het is aldus gebleven tot dezen dag — en toonden daarmede onweersprekelijk aan, dat Joden niet minder dan anderen kunnen en willen arbeiden, indien hun daartoe de gelegenheid wordt geboden. Ten overvloede zij er nog aan herinnerd, dat in Engeland, en vooral in Amerika, honderdduizenden Joden in allerlei beroepen, doch vooral in de kleeding-industrie, als arbeiders werkzaam zijn. En eindelijk zij er op gewezen, dat de weder