Het 'wetenschappelijk' antisemitisme

42

lijksch leven. Wat strafrecht, burgerlijk recht, handelsrecht, enz. betreft, gelden voor den Jood geen andere dan de wetten des lands, welks burger hij is. De desbetreffende Talmoedische wetten gelden niet alleen niet voor hem, doch hij kent ze niet eens; hij heeft gewoonlijk zelfs van hun bestaan niet het flauwste vermoeden. Men mag gerustelijk aannemen, dat verreweg de meeste, zoo niet nagenoeg alle Joodsche lezers dezer opstellen, de citaten van Dinter hier voor de eerste maal in hun leven onder de oogen hebben gekregen en dus met de rabbijn-sche haarklooverijen over verloren goed van heidenen en dergelijke antiquiteiten volslagen onbekend zijn geweest, het bestaan van zulke vermolmde juristerij zelfs niet hadden vermoed.

Men pleegt dan ook een misdaad jegens de Joden, als men het voorstelt alsof zeer vele eeuwen geleden geuite juridische opvattingen, sinds lang nadrukkelijk buiten werking gesteld, hun houding en gedrag in het maatschappelijk leven beheer-schen en hun o.a. voorschrijven jegens Christenen, jegens niet-Joden in het algemeen oneerlijk te zijn. Blijkt er in het maatschappelijke leven iets van zulke oneerlijkheid? Indien dit zoo ware, dan zou dit moeten blijken uit de Crimineele Statistiek. Deze toont echter aan, dat zulks geenszins het geval is, dat namelijk de misdadigheid bij de Joden, in het algemeen gesproken, geringer is dan bij Christenen en dat zij zich aan bepaalde soorten misdaden in het geheel niet, of slechts in uiterst geringe mate schuldig maken.

Het is, jammer genoeg, niet mogelijk daaromtrent